Zaufanie w związku - czy ufasz swojemu partnerowi?
Zabawny wpis z popularnego serwisu zainspirował mnie do bliższego przyjrzenia się tematowi zaufania w relacjach międzyludzkich, jako że jest to również bardzo istotne zagadnienie dla par, które staną wkrótce na ślubnym kobiercu.
Zaufanie, moja droga, to kiedy słyszysz od innych „a twój to łazi po mieście” i na spokojnie odpowiadasz: - A niech sobie łazi, przecież jest ciepło ubrany.
Zaufanie - statystyki
Z badań CBOS prowadzonych nad zaufaniem w sferze prywatnej (2014) wynika, iż zaufanie najsilniejsze jest w relacjach rodzinnych. Statystyki mówią, iż Polacy w zdecydowanej większości ufają swojej najbliższej rodzinie (97%), a także znajomym (91%) oraz dalszym krewnym (87%). W kategoriach wiekowych większe zaufanie wobec innych wykazują osoby młodsze oraz o wyższym poziomie wykształcenia.
W grupach wyróżnionych ze względu na płeć zaufanie w sferze prywatnej częściej deklarują mężczyźni niż kobiety.
Obecnie grupa osób cechujących się najwyższym stopniem ostrożności w stosunkach międzyludzkich jest trzykrotnie większa niż tych, które prezentują postawę całkowitej otwartości na innych (25% wobec 8%). Podobne wyniki osiągnięto w badaniach CBOS w 2016 roku. M. Omyłko-Rudzka sformułowała następujący wniosek: „Mimo ogólnego przekonania, że w stosunkach z innymi trzeba być bardzo ostrożnym, Polacy niezmiennie cechują się dużym zaufaniem do osób należących do ich otoczenia, z którymi utrzymują codzienne relacje – z reguły im bliższe są te relacje, tym większe zaufanie”.
Co decyduje o wzroście zaufania?
W okresie narzeczeństwa rola zaufania wysuwa się na plan pierwszy i dotyczy wielu sfer naszego życia. Jest podstawą na, której buduje się trwałość przyszłej rodziny. Zakochani młodzi ludzie nawiązują coraz bliższe relacje i rośnie wzajemna bliskość. Oczekiwania w sferach intymnych nie są jednak identyczne u obydwu stron. Kobiety pragną pełnej bliskości, natomiast mężczyźni chcą większej niezależności. Ta rozbieżność oczekiwań właśnie jest częstym powodem wzajemnego niezrozumienia, rozgoryczenia a w konsekwencji utraty zaufania. W miarę narastania bliskości zwiększa się poziom zaufania a wraz z nim również sympatia i przywiązanie. Kiedy czujemy się bardzo dobrze w swoim towarzystwie, zdejmujemy codzienne maski i zbroje, pozbywamy się barier nieśmiałości, zawstydzenia z powodu własnej niedoskonałości. Odkrywamy swoje wnętrze. Rozmowy, zwierzanie bardzo pozytywnie wpływają zatem na poziom zaufania, ponieważ wyzwalają poczucie bezpieczeństwa i szczęścia.
Inne czynniki decydujące o poziomie zaufania, to między innymi wzorce wyniesione z domu rodzinnego, przebyte doświadczenia życiowe, dorastanie w różnych środowiskach, wartości, które wyznajemy i pielęgnujemy na co dzień. Na zaufanie trzeba zapracować, a więc przede wszystkim nie stwarzać sytuacji, w których druga strona będzie miała zachwiane poczucie bezpieczeństwa. Powodem utraty zaufania może być kłamstwo, nawet w błahych sprawach, które w konsekwencji wyzwala w nas cechy detektywa, jak również skłonności do nieustannego podejrzewania i kontrolowania partnera.
Czy szczerość ma swoje granice i jak to wpływa na poziom zaufania?
Wracając do zagadnienia zwierzania się i odkrywania przed sobą tajemnic, rodzi się kolejne pytanie — czy przed ślubem partnerzy powinni odkryć przed sobą wszystkie tajemnice?
Zdaniem terapeutów trochę tajemniczości wpływa pozytywnie na podtrzymanie temperatury związku. Jednakże w sprawach fundamentalnych etyka, sumienie, zwykła prosta uczciwość nakazuje nam poinformować partnera o sprawach, które mogą mieć znaczący wpływ na dalsze relacje. Jeśli partner potrafi zaakceptować wyznania drugiej połówki, to tylko wzmocni zaufanie i zwiększy wzajemny szacunek obojga. W przeciwnym przypadku wywoła rozczarowanie a może również rozpad związku. Jeśli jesteśmy notorycznie okłamywani, godzimy się na taki stan rzeczy, z pewnością nie wyniknie z tego nic pozytywnego w przyszłości. Nie łudźmy się, po ślubie nic się nie zmieni!
O czym nie mówić partnerowi?
- Nie opowiadaj szczegółowo o poprzednich związkach.
- Nie piętnuj publicznie wad partnera/partnerki.
- Nie wypowiadaj się krytycznie o rodzicach i rodzinie partnera/partnerki.
- Nie opowiadaj o przejściowych problemach zawodowych, które nie mają istotnego znaczenia dla związku.
A czy Ty ufasz swojemu partnerowi?
Rekomendowane publikacje:
Siedem praw miłości. Tajemnice dobrych i szczęśliwych związków. Dave Willis, 2017.
Książka wskazuje drogę do osiągania miłości w różnych rolach: przyjaciela, małżonka, rodzica, adepta miłości. Autor zwraca uwagę na powagę miłości i obowiązki, jakie na nas nakłada wobec innego człowieka.
